Internationale dag ter voorkoming van zelfdoding

Vandaag is het de internationale dag ter voorkoming van zelfdoding. Op deze dag wordt er extra aandacht gevraagd voor de preventie van zelfdoding en mentale gezondheidsproblemen. Graag geven wij hier ook extra aandacht aan vandaag, want het is een moeilijk, maar erg belangrijk onderwerp. Mensen ontwijken vaak (onbewust) het onderwerp over zelfdoding, omdat het lastig is over te praten. Des te belangrijker is het dat een dergelijke internationale dag in het leven is geroepen om het onderwerp toch bespreekbaar te maken.

Slechts 30% zoekt hulp

Misschien heb je onze aandachtsavond over preventie van zelfdoding gevolgd, maar in je werk als Doktersassistent kun je te maken krijgen met een suïcidale patiënt aan de telefoon. Dat is moeilijk. Gelukkig zijn er een aantal handvatten waarmee je het gesprek ook niet uit de weg hoeft te gaan.

De meeste mensen met suïcidale gedachten willen niet dood, maar willen niet verder leven op de manier hoe het nu gebeurt. Het is ontzettend moeilijk om hulp te zoeken, des te belangrijker is het dat hulpverleners toegankelijk zijn.

Het eerste aanspreekpunt als Doktersassistent

Een Doktersassistent is vaak een van de eerste aanspreekpunten in de zorg die de patiënt spreekt. Toch wordt vaak niet de juiste hulp aangeboden vanuit een Huisartsenpraktijk. Dat komt zeker niet door een gebrek aan motivatie, maar door kennis. Huisartsenpraktijken kunnen bijvoorbeeld nog meer bijdragen aan de preventie van zelfdoding door de wanhoop van een patiënt (eerder) te herkennen, het onderwerp bespreekbaar te maken en tijdig door te verwijzen naar de juiste hulp. Wil jij weten welke stappen belangrijk zijn bij de preventie van zelfdoding van een patiënt? Lees hieronder de tips (vanuit 113).

Hoe ga je om met een suïcidale patiënt:

  • Herken de signalen. Vooral de eerste stappen zijn belangrijk voor een Doktersassistent, omdat zij vaak (een van) de eerste aanspreekpunten zijn. Ben je bewust van alle (non-)verbale signalen die kunnen wijzen naar zelfmoordgedachten. Wanneer je deze signalen oppikt is het makkelijker en sneller om in te grijpen en de juiste zorg te bieden. Signalen kunnen bijvoorbeeld uitspraken zijn zoals “Ik kan er niet meer tegen”; “Mijn leven heeft geen zin meer”. Check voor signalen herkennen dit artikel van 113.
  • Stel vragen. Ga echt het gesprek en vraag door over de (zelfmoord)gedachten. Krijg je het gevoel dat het inderdaad zelfmoordgedachten zijn? Bespreek dit ook met de patiënt.
  • Stip de ernst van suïcidaliteit aan. Wanneer inderdaad sprake is van zelfmoordgedachten of -plannen is het belangrijk deze verder uit te diepen. Dit kan aan de hand van de CASE benadering. Alle actuele gedachten, gebeurtenissen, maar ook de voorgeschiedenis en verwachting van de toekomst worden in kaart gebracht met deze benadering. Zo wordt een logische en chronologische volgorde gemaakt van het suïcidale gedrag.
  • Acties uitzetten. Op basis van alle informatie over de zelfmoordgedachten en -plannen wordt de patiënt toegeleid naar de juiste zorg.

Bovenstaande stappen zijn een goede manier om zelfmoordgedachten (eerder) te herkennen en uiteindelijk de juiste zorg te bieden aan de suïcidale patiënt. Kijk voor extra informatie op https://www.113.nl/voor-professionals/suicidepreventie-sector/huisartsen-poh-en-bedrijfsartsen (bron: 113).